O przedszkolu
O naszym przedszkolu...
Przedszkole Niepubliczne „Moje Przedszkole” rozpoczęło swoją działalność na Tarchominie (Białołęka) 1 września 2007 roku. Kontynuuje ono tradycję i opiera się na doświadczeniach jednego z pierwszych przedszkoli niepublicznych w Warszawie, prowadzonego w latach 1962 – 2009 na warszawskim Żoliborzu przez panią Wandę Łaszkiewicz. „Moje Przedszkole” założył i przez wiele lat prowadził syn pani Wandy, Paweł Łaszkiewicz (nauczyciel warszawskich szkół specjalnych, wizytator, wieloletni dyrektor żoliborskiego przedszkola) a Jego pracę podjęło trzecie już pokolenie tej nauczycielskiej rodziny - córka Anna Baryła (magister wychowania przedszkolnego i terapii pedagogicznej, obecny właściciel i dyrektor placówki).
Moje Przedszkole oferuje kameralną, domową atmosferę (tak potrzebną dzieciom w wieku przedszkolnym, które nie są jeszcze gotowe na zderzenie się rzeczywistością dużej, masowej instytucji oświatowej) oraz wypracowane przez wiele lat nieprzerwanej działalności metody wychowawcze i formy edukacyjne zapewniające możliwość harmonijnego rozwoju dzieci i bardzo dobre przygotowanie absolwentów do podjęcia obowiązku szkolnego.
Przedszkole funkcjonuje jako jedna, mieszana wiekowo, grupa dzieci. To szeroko i z powodzeniem stosowana w Europie i na świecie forma organizacji pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym. Praca w grupie mieszanej wiekowo jest jednym z założeń pedagogiki Marii Montessori, Rudolfa Steinera (twórcy pedagogiki waldorfskiej), Janusza Korczaka i wielu innych uznanych pedagogów. Pozwala ona na odnalezienie własnego miejsca w grupie każdemu dziecku bez względu na jego wiek kalendarzowy czy aktualny poziom rozwoju. Dzięki takiej organizacji społeczności przedszkolnej każde dziecko ma szansę sprawdzić się w bardzo różnych rolach: od tego, który potrzebuje jeszcze pomocy i potrafi ją przyjąć od innych przedszkolaków do lidera grupy, który imponuje innym swoją wiedzą i umiejętnościami, który potrafi zainicjować działania i sprawnie rozdzielić zadania konieczne do ich przeprowadzenia. Nic bardziej nie zachęca młodszych dzieci do wysiłku niż widok innych dzieci, które już jakąś umiejętność osiągnęły. Nic nie motywuje bardziej starszych przedszkolaków do wytężonej pracy i pogłębiania wiedzy niż oczy zapatrzonych w nie młodszych kolegów, którzy wierzą, że starszy potrafi.
Stosunkowo mała liczba podopiecznych przedszkola (ok. 18 dzieci) pozwala dobrze poznać każdego z nich, dostosować metody pracy do ich indywidualnych potrzeb i możliwości. Umożliwia także bezpośrednią współpracę z rodzicami i niezwykle ułatwia adaptację dziecka w przedszkolu.